ای فلک بازت ز تو گویم دژخیمی چو منی
چو دد و دیو که بد خواهی چو منی
ای فلک بازت ز تو گویم که تو دل بشکستی
که منم شیشه ناب و تو سنگی چو منی
ای فلک بازت به تو گویم کمی از رنج دلم
که روی فاش کنی جرگه نقالی چو منی
ای فلک من ز تو و دیده و دل نالانم
که بدند چون تو که نیشی چو منی
ای فلک چند بگفتم که تو بیدار بمان از قبلم
که من عاشق نشوم که ندارد ثمری چو منی
ای فلک چند بگفتم که نیم یوسف کنعان بخدا
که تو باش ممتحن این دل عاصی چو منی
ای فلک باز سقوطم به رهش حتمی شد
به رهی باز که دارد بسی آشفته یکی ای چو منی
ای فلک دیده من کرد کارش آخر
در عجب باشم از این دیده واهی چو منی
ای فلک در پی آن کرد دلم کار تمام
نه که حتی بکند نیم نگاهی به خرابی چو منی
کرده اند باز مرا شاعر تنهای نگون
رفته اند از پی عشقی که ندارد ثمری چو منی
**
