گو چیست قهرت را ندانم این سبب
گر که تنبیهی است دانم این سبب
گر که حتی این تنم باشد حجاب
مژگانت قسم یاد بردم این سبب
گر ز افغان لبم هستی کدر
گو شود بی جان و آرام این سبب
گر ز من کاری زده نا خود خبر
گو تا چاره کنم در دم این سبب
گر دلم عاشق شده بی فکر من
خنجر غم زنمش هیچ گویم این سبب
گر به دنبالت روانم روز و شب
گریه ام دیدی نگفتی چیستم این سبب
این همه بی لطفی ات از بهر چیست
دانه ای در خرمنی هستم این سبب
گر که بینی عاشق و آشفته ام
در طوافت جان خسته ام این سبب
من ندارم عشقی به آن مریم رخت
در تو ربت را ببینم این سبب
**
