به عنوان یک سرباز بازنشسته در دنیای دیگر : کانیترا

روز بعد سامان از بقیه سرباز ها خداحافظی کرد و هر کدام از انها به سمت محل زندگی خودشان به راه افتادند.

اما سامان در کانیترا باقی ماند او قصد داشت بیشتر با این دنیا اشنا شود.

اما ابتدا او باید لباس می خرید احتمال داشت مردم ناگداج به دنبال او بیایند.

اولین لباس فروشی ای را که پیدا کرد واردش شد.

سامان تصور میکرد که فروشنده نیز مانند مردم ناگداج باشد اما فروشنده چنین واکنشی نداشت.

(سلام چطور میتونم کمکتون کنم)

(لباس میخواستم)

دختری که فروشنده بود به انگشت به طرف قفسه ها اشاره کرد.

سامان یک شلوار لی که روی ان چرم دوزی شده بود همراه با یک پیراهن ابی رنگ و یک کلاه و جلیغه چرمی را انتخاب کرد.

(مطمعنی که اینا رو میخای؟)

(قیمتش چقدر؟)

(4840 زرگ چهار نقره و هشت می و چهل تا اهن)

سامان با گداشتن پنج سکه نقره روی میز به طرف قفسه ای رفت که پشت ان میتوانست لباسش را عوض کند.

(بهتون میاد!)

دختر در حالی که بقیه پول را روی میز میگذاشت این جمله را گفت

(بقیش مال خودت البته به یک شرط)

(؟)

(من دنبال یه جا برای کار کردن میگردم)

(خب این معمولا همه میدونن که په کاری انجام بدن)

(خب...من حافطه ام رو از دست دادم و از ارتش بازنشست شدم)

دختر در حالی که سر خم میکرد جواب داد

(معذرت میخوام به خاطر لباس ارتشی فکر کردم که عراری باشید)

(مشکل نداره)

(تو این شهر برای یکی که قبل نظامی بوده جاهای زیادی هست که میتونه توشون مشغول به کار بشه انجمن ماجراجویان، کار به عنوان محافظ یا اینکه اگه مهارتی بلدی یه مقازه بسازی)

سامان قصد خارج شدن از مقازه را داشت اما فروشنده او را نگه داشت

(من نمی تونم این پول رو قبول کنم)

(برای منی که حافظم رو از دست داده اطلاعات میکونه ارزشمند باشه میخوام که این پول رو قبول کنی اگه راصی نیستی میتونی اطلاعات بیشتری بهم بدی)

کلر بعد گوش دادن به یک سخنرانی نسبتا بلند تقریبا به کل زیر و بم کانیترا پی برد.

برای ایجاد درامد در ابتدا او انجمن را انتخواب کرد زیر حتی اگر شغل دیگری هم داشت باز هم می توانست از طریق ان درامد زایی انجام دهد.

کانیترا شهر بزرگی نبود پس پیدا انجمن کار سختی نبود.      بعد از خارج شدن از مقازه کلر به طرف  انجمن ماجرجویان به راه افتاد.