سه قهرمان افسانه ای:سه قلو های دزخ : فصل شیش

آنها من را که دیوانه وار می خندیدم از روی زمین بلند کردن وبیرون از قصر انداختن،زیر لب به آنها کفر گفتم از روی زمین بلند شدم ،گردوغبار روی لباسم را تکان دادم. نگاهی به مردم کردم که به من زل زده بودن وپچ پچ می کردن صدای آنها را می شنیدم که باهم چی می گفتن (این دیگه کیه؟ چرا لباساش اینطوری هست؟تازه سر و صورتش خونی هست)من اهمیتی به آنها ندادم،آنها حق داشتن چون من غریبه ای بودم که از دنیای دیگری به اینجا آمدم.آنها این موضوع را نمی دانستن، دختر کوچولویی سمت من آمد وپارچه سفیدی را به من داد،از او تشکر کردم و رفت.