راز رمزآلود : فصل 1 : شروع ماجرا

نویسنده: KA_bahrami87

ساعت 2 ظهر بود . هوا نسبتا گرم تر از ساعت های دیگر روز بود . زنگ در خانه به صدا درآمد . ریچارد در را باز کرد .
 -سلام آقا 
 +سلام بفرمایید
 - نامه دارید، به نام ریچارد متیرسون .
 + بله خودم هستم . 
- پس لطفا شناسنامه تون رو بیارید تا چک کنم .
+ مادرم رفته بازار و من نمیدونم شناسنامه ام کجاست . من ریچارد متیرسون هستم فرزند آرتور متیرسون .
 - پدرتون خونه هستن؟ 
+خیر آقا . پدرم شعبده باز معروفی است و صاحب یک سیرک بزرگ به نام

«صاعقه» است . سیرک چند روز دیگر در شهر منچستر برگزار می شود و پدرم برای آماده سازی سیرک به منچستر رفته است .
 -گفتی سیرک صاعقه ؟ 
+ بله آقا 
 - خب فرستنده نامه هم سیرک صاعقه است پس حتما از طرف پدرته حالا اشکال نداره بیا اینجا رو امضا کن . 

                                                                    ***

احساس میکرد قلبش کم کم از دهانش بیرون خواهدآمد. سریع روی مبل نشست و نامه را باز کرد و با صدای بلند خواند:

سلام پسر عزیزم

خواستم تو و دوست هات جورج ،الکساندر و الیزابت رو به سیرک هفته ی

بعد دعوت کنم بلیط هواپیما و بلیط های اختصاصی ردیف اول رو هم همراه نامه برات فرستادم دستیارم هم همراه شما می آید تا تنها نباشید .







منتظرتونم، به امید دیدار

دوستدار تو پدرت ، آرتور متیرسون

XXX

                                                                    ***

 -الو ؟ جو تویی ؟

 +سلام پسر! چطوری ؟

 -میخواستم یک خبر خوب بهت بدم . 

+که اینطور ! اولش که زنگ زدی تعجب کردم ، فکر کردم اتفاق بدی افتاده آخه از وقتی تابستون شروع شده حتی یک بار هم زنگ نزدی . بگو ریچ تا از فوضولی نمردم . 

-پدرم من ، تو ،الکس و لیزا رو به سیرکش توی لس انجلس برای هفته ی بعد، دعوت کرده و بلیط های هواپیما و سیرک رو فرستاده . 

 +واقعا؟؟؟

 - اره بابا ! به لیزا و الکس هم زنگ زدم وبهشون گفتم هر دو با مادر و پدرشون مشورت کردند و قبول کردند حالا همگی منتظر تو هستیم . خب تو میای دیگه ؟

 + باید به پدرم بگم.

 -باشه پس من منتظرم. 

                                                                          ***

ساعت ها گذشته و هنوز خبری از جو نیست کم کم ریچارد احساس نگرانی میکند . نکنه اتقاق افتاده است ؟

همینطور که با خود فکر و خیال می کند ،زنگ تلفن به صدا در می اید .

 -سلام ریچ ! متاسفم پدرم قبول نکرد 

 -سلام اخه چرا ؟! 

- گفت نمیخوام اتفاقی برات بیفته ، نمیخوام تو رو هم مثل مادرت از دست بدم. 

- اخه .... 

-ههههه ، گول خوردی پسر! پدرم قبول کرد حتی خیلی هم خوشحال شد و گفت تو این روز های سخت ( زیرا مادر جورج تازه فوت کرده بود ) مسافرت برات خوبه !

 -یکی طلبت 

-هههه 

 - پس بزن بریییم  

                                                                               ***

 شماره صندلی های جو و ریچ کنار هم و الکس ولیزا هم کنار هم بود . شماره صندلی همکار پدرش هم که به خاطر انها صبر کرده بود و دیر خودش را به بقیه ی گروه می رساند هم دور از آنها بود . سر جاهایشان نشستند بعد از مدتی سکوت الکس به لیزا گفت: -به نظرت اقای متیرسون قبول می کنه کمی بهمون شعبده بازی یاد بده ؟ 

-نمیدونم ، ولی امیدوارم .

 -من برای دیدن بزرگترین سیرک بریتانیا ، سیرک صاعقه و مهم تر از همه اقای متیرسون بی اندازه مشتاق و منتظرم .

 - منم همینطور  

                                                                             ***

 لیزا دختری با قد متوسط ، سفید و لاغر با موهای بلند به رنگ بلوند و چشمانی روشن بود . معمولا کم حرف میزد و بیشتر درون گرا بود و بیشتر اوقات حرف هایش را به طور خلاصه بیان می کرد ولی الکس کاملا برعکس لیزا بود و خیلی حرف می زد و احساساتش رو به خوبی بیان می کرد . دختری تخیلی ، جسور،اجتماعی و شجاع . او دختری با قد بلند،درشت هیکل و سفید بود . وموهایی بلند و تیره و چشمانی ابی داشت .او خیلی کتاب های جنایی و معمایی میخواند برای همین همه چیز را به چشم یک معما می دید و سعی می کرد همانند کاراگاه، مسائل را حل کند .

جو پسری شاد (ولی این اواخر به دلیل فوت مادرش کمی افسرده شده بود ) با قد متوسط ، موهایی روشن و چشمانی سبز رنگ بود . او اجتماعی بود و معمولا کمی ترسو ، ولی خیلی تخیلی بود .

ریچ پسری قد بلند بود. مویی تیره و چشمانی آبی رنگ داشت .اونیز سفید پوست بود و نسبتا از جو شجاع تر بود . 

                                                                             ***

 بعد از حدود 4 ساعت به منچستر رسیدند . تا به آن روز آن ها به آنکه منچستر زیبایی و پراز شگفتی بود ،  پی نبرده بودند ولی حال با چشمان خودشان  از درون، آن را حس می کردند . بعد از 1 ساعت به محل اقامت سیرک رسیدند.

 -سلام بچه ها ! من آرتور متیرسون ، رئیس سیرک صاعقه هستم . به سیرک ما خوش امدید . 

منظره ای پر از شگفتی بود ! در رو به روی آنها افرادی برای آن شب تمرین می کردند و در کنار آنها قفسه ی حیواناتی مانند شیر ،میمون و فیل بود . چادر سیرک که قرمز و سفید بود در وسط پهن شده بود . 

                                                                     ***

 -سلام پدر ، از دعوتت ممنونم . واقعا خوشحال شدم .

 -سلام عزیزم منم همینطور

 -سلام آقای متیرسون من الکساندر ویلسون هستم و از دیدن شما بسیار خوشحالم در ضمن سیرک فوق العاده زیبایی دارید .

 -ممنونم . از دیدنت خوشوقتم الکس، تو دختر سر زبون داری هستیو این یعنی تو میتونی به موفقت برسی چون خواسته هات رو به زبون میاری .

 - سلام اقای متیرسون من جورج وایت هستم و از دیدنتون خوشحالم .

 -سلام جو . من هم از دیدنت خوشحالم  تعریف تو رو از ریچ خیلی شنیدم . 

+ریچ به من لطف داره .

-سلام من الیزابت اسکوت هستم .

 - سلام لیزا از دیدنت خوشحالم . 

-منم همینطور

                                                                          ***

  الکس گفت : میشه یکم بهمون شعبده یاد بدید ؟

 -اگه علاقه دارید چرا که نه

 -خیلی خوشحال میشیم 

 -پس بریم به اتاق تمرین 

                                                                          *** 

-خب بچه ها اینم از اموزش یک شعبده کمی تمرین کنید تا من برگردم.

 ریچ گفت : نیازی نیست. ما یکم تمرین می کنیم بعد میریم دور بر رو ببینیم .

 جو گفت : بله دوست داریم بریم بیرون و بقیه افراد سیرک رو هم ببینیم

 - خیلی خب هرطور راحتید .

                                                                          *** 

ساعت 6 بود . بعد از یک ساعت دیدن اطراف سیرک ، به دری رسیدند که روی آن نوشته شده بود:

                                         اتاق گریم و استراحت کارکنان

لطفا وارد نشوید X

 ریچ گفت : بریم تو ؟ 

جو گفت : نه روش نوشته ورود ممنوع 

الکس گفت : منم میگم بریم تو 

 -پس میریم تو

 در را بازکردند و وارد اتاق بزرگی شدند که دور تا دور ان چراغ هایی به رنگ های رنگین کمان بود که روشن و خاموش می شدند . پر از کلاه گیس های رنگارنگ و لوازم مختلفی مثل توپ و طناب و ... بود . در سمت چپ میزی بزرگ و آینه وجود داشت که مخصوص گریم کارکنان آنجا بود. که روی میز یک کلاه بلند نمدی به رنگ مشکی و یک چوب بلند قرار داشت . ریچ گفت : اون کلاه و چوب پدر منه .الکس گفت : شعبده چیز جالبیه ولی به نظر من یک نوع کلکه که مردم بر خلاف کلک های دیگه دوستش دارند .

 -موافقم

 -منم 

-کاملا درسته

 الکس گفت : ای کاش در این سیرک بزرگ یک چیز، تاکید می کنم فقط یک چیز واقعا جادویی بود .

همگی کمی حرف الکس فکر کردند .

 -خب بهتره دیگه بریم .جو این را گفت ولی بعد از تعجب خشکش زد .. همگی برگشتند تا ببینند چه چیزی باعث شده جو نیاید .

وقتی برگشتند آنها هم همان حس جو را پیدا کردند زیرا چوب اقای متیرسون در حال درخشیدن بود و تند تند رنگ عوض می کرد .

ریچ آرام آرام جلو آمد و چوب را لمس کرد و چوب دوباره به حالت اولش برگشت و همگی با چهره های نا امید در حال رفتن از اتاق بودند که...

ناگهان الکس گفت : بچه ها احساس نمی کنید زیر پامون کم کم داره خالی میشه ؟

 -چه اتفاقی داره می افته ؟ 

-واییی 

 -اااااااااااااااااا



ناگهان زیر پایشان خالی شد و ..اوضاع دوباره به حالت قبلی بازگشت ولی .....


                                                         « بچه ها محو شده بودند »  

دیدگاه کاربران  
0/2000

جدیدترین تاپیک ها:

تقویت مهارت های داستان نویسی جزئیات بیشتر اینجا کلیک کنید.