نیشا در خانه یک مرده : نیشا در خانه یک مرده 2

پارت نه


جاده کوهستانی نیشا به همراه چند نفر با لباس های خاکی است نیشا تمام مدت فریاد می‌زند ناری کجایی؟ کسی بچه منو ندیده؟؟ (خودش را می زند و فریاد می زند) ادامه دو مرد کمی آنطرف تر در حالی که یکی از آنها جسم بی جان دختر بچه (ناری) را روی زمین گذاشتن و در حال تلاش برای زنده کردن بچه مرد1:بچه نفس نداره خیلی وقته مرده مرد 2: بچه اون اون زن باید بشه خدا بهش صبر بده فلش بک خانه ویلایی نیشا شاگرد های نیشا کنار او نشستند و او در حال کشیدن یک دریای طوفانی است یکی از دختر ها هنگام طراحی تمام وسایلش روی زمین می ریزد و دستش می لرزد نیشا:مریم خوبی؟ اگه می خوای برو خونه دختر 1:نگران خواهرش هست آخه قاچاقی از مرز رفتن نیشا بهت زده : زندگی سخت شده حتما برای کار رفته بیچاره دختر 2: نه روجا جان(اسم دوم نیشا) از دست شوهرش فرار کرده محبور بود مریم حال خوبی ندارد همراه یکی از بچه ها می رود فلش بک خانه سارو و نیشا ناری روی تخت خوابش برده و نیشا در حال خواندن دفتر خاطرات سامیار ادامه نیشا در حال مکالمه با سامیار نیشا: بهت گفتم ک نمی تونم بیام می فهمی سامیار :ناری بچه منه نه؟ نیشا : تو باز زیاد مصرف کردی چی میگی؟ سامیار : اون بچه 6 سالشه تو اون موقع این قدر عاشق من بودی که بعیده سارو رو حتی دیده باشی نیشا :توهم زدی سامیار باید قطع کنم سامیار :اگه تا شب نیای دیگه ناری رو نمی بینی اون بچه منه نیشا :سامیار تو.. الو الو... (صدای بوق تلفن) ادامه ویلای پدری نیشا سامیار در باغچه مخوف اش سرگرم است نیشا در حالی که ظرف می‌شورد و (صدای بلند آب) صدای تلویزیون هواسش را پرت می کند (صدای یک کارتون) بچه یک : دریا رو دوست ندارم عروسکم توش غرق شد بچه 2: ببین دریا اونو برات آورده نگاه کن روی آب هست فلش فروارد کوهستان نیشا در حالی که ناری را در آغوش گرفته و گریه می کند و در حال دویدن در کوهستان است دور و برش را نگاه می‌کند هیچ کس کنار او نیست و مردی سیاه پوش نگاه بدی به او می کند





پارت ده باغچه ویلای نیشا_غروب سامیار در گوشه ای از باغچه کنار گلدان نیلوفر ایستاده و محو تماشای گلبرگ هاست. نیشا که یک لیوان شربت دستش هست به سمت او می رود و پایش به گلدانمی خورد و گلدان پرت می‌شود سامیار سیلی محکمی به نیشا می زند چند لحظه بعد نیشا با چشم کبود روی زمین افتاده و سامیار بالای سرش است سامیار :اون نیلوفر یعنی جون من. حق نداشتی سقف خونش رو لگد مال کنی نیشا: من نمی خواستم ک (با صدای لرزان) سامیار : تو فکر کردی کی هستی اونی که اینجاست عشقم بود نیشا: چی کی اینجاست؟ سامیار ( بی محابا حالتش عوض شده از حالت خشونت به لبخند و سکوتی خاص تبدیل می‌شود) : عزیزم من عاشق گل هام این گل رو از نوجوانی بزرگ کردم فهمیدی نیشا که کاملا بهت زده شروع به استفراغ می کنه سامیار: نیشا حالت خوبه نیشا (بریده بریده) : آره آره من حساسیت فصلی دارم ( کشان کشان از جایش بلند میشود) فلش بک کافی شاب غروب نیشا و هانا در یک کافی هستند و نیشا چشمانش از اشک سرخ شده نیشا:باورت میشد منو به خاطر یکی دیگه اینجوری با ی بچه ول کنه بره هانا: نیشا آروم باش بالاخره پیداش میکنیم من هستم نیشا: نه نه دیشب یکی بهم زنگ زد گفت و مزاحم شوهرم نشو هانا: چرا زودتر نمیگی کی بود شاید الکی گفته نیشا:نه نه سامیار داشت صداش میزد نيلو نيلو جون ولش کن اون ی مزاحمه... فلش فروارد شب خانه ویلایی نیشا نیشا از پشت پنجره به بیرون نگاه می کنه سامیار هنوز داخل باغچه هست گوشی را چندبار از روی تخت برمی‌دارد می‌خواهد شماره بگیرد اما منصرف میشود ددوباره برمیداره نیشا:الو سامیار نيلو رو کشته من من منم میکشه می دونم سارو: چی میگی تو خل شدی این وقت شب نیشا: گل های باغچه اسمش نيلو بود گفت داشتی سقف خونش رو خراب می کردی اون اون دختره اون جا توی باغچه مرده سارو: نیشا چیزی بهت داده مصرف کردی نیشا : من من نمی خوام اینجا باشم منو ببر سارو: تو زنشی الان اون موقع ک داشتی ازم طلاق می گرفتی اونم فقط برای اون بچه لعنتی نیشا (جیغ میزنه) : نمی خوام بچه ام دست اون باشه اون لعنتی نیست تو و سامیار همه همه نيلو لعنتی هستید سارو: نیشا خیلی دیره برای برگشتن من زندگی خوبی برات ساخته بودم نیشا: سارو کمکم کن من میترسم منو ببر من نمی خوام (صدای بوق گوشی) نیشا گوشی را پرت می کنه و گریه می کنه و با صدای بلند :خدایا کمکم کن خدایا کجایی منم نیشا چرا دیگه صدامو نمی شنوی خدایا صدای سارو: نیشا خوبی از چی نجاتت بده؟ نیشا بهت زده به او نگاه می کنه و سکوت میکنه سامیار دستش را روی دیوار گذاشته و نگاه خیره ای به او می کند


پارت 11 خانه ویلایی نیشا سامیار بی دلیل شروع به خندیدن کرد صدای بلند خنده هایش سراسر باغ پیچیده بود بعد از مدتی شروع به گریه کردن کرد. نیشا از ترس سر جایش خشکش می‌زند نیشا:داری منو می ترسی بزار من برم سامیار :همتون مثل همید یهویی میان یهویی میرید نیشا: نیلوفر اونجا تو عشق خودتو (در حالی که دندان هایش از ترس روی هم می خورد) سامیار: ما باهم خیلی خوب بودیم خیلی اما با اومدن سارو همه چیز ریخت بهم نیشا: سارو!! سامیار(صدایش را بلندتر می کند) :سارو همون طوطی وراج با اون دفتر هنری قرمزش. ازش پرسیدی چرا دیوارهاش همیشه قرمزه؟ نیشا: تو سارو رو می شناختی؟ سامیار : طوطی وراج نیلو منو گرفت می خواست اونو سوپراستار کنه (با صدای بلند دوباره می خندد و گریه می‌کند) نیشا:تو رو خدا بزار من برم من اصلا نمی فهمم تو چی میگی؟ سامیار :فکر می کردم همش بازی های تو هست مگه نیست! نیشا:سامیار تو حالت خوب نیست بزار من برم سامیار :اون روز نیلو اومد اینجا بدجور گریه می کرد قرار بود عکس یادگاری بگیریم اما دیگه بیدار نشد مرد بی دلیل.. نیشا: تو بهم گفته بودی اون خیانت کرد و ترکت کرد. اون اینجاست! چرا نگهش داشتی چرا نگفتی مرده؟ سامیار :من نگهش نداشتم می فهمی؟ خودش می خواست بمونه تو عاشق نیستی نیشا نیشا: اینجا برام یه پل معلقه بین دوتا جنگل سیاه زیر پام مردابه من اینجا چیکار میکنم سامیار : سارو اونطوری که فکر می کنی نیست نیشا:برام مهم نیست من از اولم دوستش نداشتم تو مجبورم کردی سامیار : تو ناری رو می خوای مگه نه؟ نیشا: هدفت سارو هست نه؟ سامیار :هدف. ما توی مسیر بی پایانیم می خوام کمکت کنم کمکم کنی غرق نیشم تو بخشی از بازی اون بودی نیشا: بازی چه بازی.. همه اینا رو تو ساختی اون سامیار :نه نه طوطی تو رو برای نشانه اش انتخاب کرد نشانه هدف هاش. جرات داری حقیقت رو بشنوی؟؟