دوراهی : سرآغاز

بسیار خوب، بگذار ببینم از کجا باید شروع کنم، آها، بیست و چند سالگی ام، هنگامی که هیچ پولی نداشتم و به دنبال هر فرصتی بودم تا بتوانم مقداری پول بدست بیاورم، می دانستم که هر کاری می توانم بکنم، ولی کسی نه مرا می شناخت و نه شهرتی داشتم که به من کاری بدهند، مخصوصا در شهر از غریبه هایی مثل من خوششان نمی آمد، اینقدر گشتم تا توانستم در قصابی یک یهودی کاری پیدا کنم، کارم بسیار سخت بود، باید از صبح تا شب که مغازه باز بود، همه جا را مدام تمیز می¬ کردم، آشغال های گوشتی که در سطل ها تلنبار میشد را جابجا می کردم و گوشت های تازه را در یخچال می گذاشتم، ولی از همه بدتر صاحب آنجا بود، جان به عزرائیل نمی داد، و پول به من، همه کار می کردم و در آخر بخاطر آن که از انبار مغازه برای خواب استفاده می کردم بیشتر حق و حقوقم را نمی داد، هر ماه به بهانه های مختلف بیشتر حقوقم را کسر می کرد، یک ماه می گفت که مغازه بو گرفته و درست کارت را انجام ندادی، یک بار می گفت مشتری ها را معطل کردی و آنها شاکی شده اند، می دانی، حس می کنم ذات یهودی ها همین گونه باشد، البته چاره ای نداشتم، مجبور بودم پیش او کار کنم چون کار دیگری نمی توانستم دست و پا کنم و او هم مجبور بود به من کار بدهد، چون دیگران با این قیمت هیچ وقت برایش کار نمی کردند.