کجایی که پرنده ها هم دیگر صبح ها آوازشان را غمناک تر میخوانند؟ کجایی که ابر ها این روز ها گریه میکنند؟ کجایی که هنوز زمستان است و بهار منتظر است که "تو" به "من" برسی و بعد بیاید؟ کجایی که پری های قصه ها در خیابان ها کم شده اند تا دنبال تو بگردند؟
شهر ما همه به دنبال توست و قلب من هر روز تنگ تر از دیروز. تو چطور؟ تو .اقعا گم شده ای یا تو هم دنبال من هستی؟ اگر گم شده ای، پری ها پیدایت میکنند و اگر دنبال من هستی، به جایی بیا که هنوز زمستان است و بهار در جاده انتظار.
بیا تا پرنده های قلبم آواز شادی را بخوانند و برقصند. بیا تا ابر ها بخندند. بیا که بهار در شهر ما انتظارت را میکشد. بیا که پری ها بروند دوباره در قصه ها و چه قصه های بسیاری مانده است که تو باید برایم بخوانی و من روی شانه هایت به خواب بروم.
