نیمه ی من : نیمه ی من
1
6
0
1
نگاه کن به طبیعت، طبیعتی که مادر همه موجودات زنده است و قرنهاست شاهد زندگی انسان های کره ی زمین است و انسانها هم نظاره گر اویند. هر انسان، در هر زمان و مکانی، به نوعی برای گرفتن موهبتی به سویش برگشته اند و هیچ گاه دست خالی نرفته اند.
چه شعرها که در زیبایی های طبیعی ادغام و سروده شدند. چه اختراعاتی که با نگاهی به طبیعت، کشف شدند. چه بسیار دلها که در منظره ای زیبا، عاشق شدند و عاشقانه آفریدند. زیستند و در آغوش طبیعت جان باختند.
ذرات وجودمان، از ذرات محیط رشدمان می آید و وجودمان را در بر می گیرد و در نهایت در درون همان محیط، آرام می گیرند. روزی از صفحه ی بازی ها روی زمین محو می شویم و در چرخه ایی دیگر، ذرات سازنده ایی از ماست که به حیاتش در مادر طبیعت ادامه می دهد.
بذر وجودمان در خاک می روید، خاکستر مان را باد می شوید و روان در ذرات وجودی هر موجودی، همراه با زمان، جان می گیریم و جان می دهیم و باز هم.
من موجودم، وجودم ذره ای از خاک و شیره ی جانم از باران و گرمای تنم از گرمی خورشید سوزان است. من ذره ایی از چرخه ی زندگی، یکی بود و نبود های چرخ زندگی می مانم.
نیمی از طبیعت در من است و نیمی از من در طبیعت هنوز.
به طبیعت نگاه کن، هر منی در طبیعت زنده است هنوز.
جدیدترین تاپیک ها:
یه سوال
shmsyfatmh032
|
۷ مرداد ۱۴۰۳
