مادر، فرزند و تصادف : مادر، فرزند و تصادف 

تک به تک سرنشینان خودروها، به صحنه تصادف گوشه خیابان نگاه می کردند. 

ماشین آمبولانس از پشت آژیرکشان به سمت خودرویی که سپر جلویی آن از جا کنده شده بود، می رفت.        

تعدادی از مردم دور ماشین جمع شده بودند و درب پژو 405 را باز کرده بودند. 

تنها سرنشین ماشین پسرکی بود که شاید حداقل 25 سال سن هم نداشت. 

سرش به پایین خم شده بود و خون خشک شده از سر او بر روی گردن و یقه پیراهنش سرازیر شده بود. 

پیرمردی آرام زیر لب چیزی زمزمه می کرد:

- احتمالا خبطی کرده که این شکلی خورده به جدول. 

دختر دوازده ساله می فهمید منظور پیرمرد از خبط چیست. شاید همان زهرماری نجس را می گفت. 

ماشین آمبولانس از جمعیت خودروها در کناری پارک کرد و دو مردی که بر روی لباس هایشان جلیقه هایی پوشیده بودند از آن پیاده شدند. چند بچه خردسال به روشنایی جلیقه های دو مرد اشاره می کردند و می خندیدند... آنها درکی از مرگ یک جوان نداشتند. 

یکی از مرد ها نزدیک پسر سرنشین شد و نبض او را چک کرد. لحظه‌ای سر خود را برگرداند و به همراهش نگاه کرد؛ به سمت یکی از پلیس ها رفت و چیزی در گوش او زمزمه کرد. 

به نظر می آمد پلیس چیزی را درون بی سیمی که در دست داشت گفت. سربازی که در کنار او بود چیز های دست و پا شکسته ای فهمید. با دلسوزی به درون ماشین نگاه کرد. خبر همانطور دست به دست می شد. کارکنان آمبولانس برانکاردی کنار ماشین گذاشتند. یکی از آنها کمربند ایمنی پسر را باز کرد و بعد او را از شانه اش گرفت، اشاره ای به همکارش کرد تا با گرفتن بخشی از پاهای او، بدن اش را روی برانکارد انتقال دهند. با قرار گرفتن بدن جوان روی برانکارد یکی از پارامدیک ها جلیقه‌ی روشن خود را از تن در آورد و بر روی صورت او انداخت. لحظه ای جلیقه را کنار زد تا چشم هایی باز او را روی هم بگذارد. در همین هنگام تعدادی از افراد سعی بر متفرق کردن مردمی بودند که به دور خودرو معرکه راه انداخته بودند و هر یک خود قاضی بودند و نیاز به یک مهر تا همانگونه حکم دهند به پسرک بینوا. 

خط صاف و صدای بوق مانند یک دستگاه! آه که چه جانسوز است برای مادر که زحمت کشید برای از آب و گِل درآوردن پسرک! آه که ناله ها و زجه های مادر دل می خراشید از اطرافیان او! آه که گریه های مادری که تازه فارغ شده بود از نگه داری فرزندش درون رحم خود، برای مادری که فرزندش را به کل در این دنیا از دست داده بود چه آزار دهنده بود!