در این مقاله تمرینات و همچنین نکاتی کلی ارائه می شود که با به کارگیری آن ها می توانید خاطرات و تجربه های زندگی خود را به روایتی جذاب تبدیل کنید.
جمع آوری اطلاعات
عکس ها، اشیاء و تصاویر روشی عالی برای تحریک حافظه و تخیل هستند و به نظر من موزه ها و گالری ها نیز منبع خوبی برای نویسندگان در تمام سطوح هستند. می توانید به آلبوم های خانوادگی خود رجوع کنید یا برخی از اشیاء با ارزش را از صندوقچه بیرون بیاورید.
چیزهایی که شما با آنها کار می کنید لازم نیست که به خودی خود خاص باشند. آنها می توانند چیزهایی کاملاً معمولی و روزمره باشند: یک لیوان لب پر شده یا یک وسیله تزئینی ارزان قیمت اگر برای شما معنا دار باشد، می تواند به مراتب بیشتر از یک نقاشی گران قیمت خاطره برانگیز باشد. چیزی را انتخاب کنید که از نظر عاطفی با آن ارتباط برقرار می کنید و در شما احساسی را برانگیخته می کند. بعضی اوقات چیزی که نمی خواهیم در مورد آن بنویسیم می تواند ثمر بخش ترین بوده و ارزش در نظر گرفته شدن را داشته باشد.
ایجاد لیست و طوفان فکری (Brainstorming)
ایجاد لیست یک روش عالی برای پرورش ایده هاست. اگر در مورد رویدادی در گذشته می نویسید و می خواهید حافظه خود را تقویت کنید، سعی کنید به سرعت لیست هایی را یکی پس از دیگری تهیه کنید. به عنوان مثال لیستی از :
- 5 کاری که اکنون می توانید انجام دهید و هنگامی که کودک بودید نمی توانستید.
- 5 کاری که به عنوان یک کودک می توانستید انجام دهید و اکنون نمی توانید انجام دهید.
- 5 لباسی که در کمد شماست و دیگر نمی پوشید.
- 5 مورد از چیزهایی که از دست داده اید.
- 5 نفر از کسانی که 5 سال است که آنها را ندیده اید.
- 5 رویدادی که در سال تولد شما اتفاق افتاده است.
نگارش آزاد (freewriting)
نگارش آزاد به شما کمک می کند تا به اصل موضوع پی برده و از سانسورهای ذهنی خود عبور کنیم. ترفند این است که سریع و بدون توقف بنویسید و فقط قلم خود را روی صفحه کاغذ نگه دارید. نگران رعایت دستور زبان، املا و یا اینکه آنچه می نویسید معنی ندارد نباشید. اینها فقط یادداشتهای شما هستند و مهم نیست اگر دارای نقص های بسیاری هستند.
- یکی از موارد موجود در لیست خود را انتخاب کنید.
- به مدت 10 دقیقه در مورد آن به نگارش آزاد بپردازید. اجازه دهید ذهن شما سرگردان شود. هر چیزی را بنویسید و تنها قلم را در حرکت نگه دارید.
- آنچه را که نوشتید بخوانید.
- یک جمله یا خط فکری را به عنوان نقطه شروع انتخاب کنید و از این نقطه شروع جدید 10 دقیقه دیگر به نگارش آزاد بپردازید.
باز کردن قفل های احساسی
به عنوان یک نویسنده ساده تر است که پیش فرضی تصویری داشته باشید با وجود اینکه صدا، بو، طعم و لمس به همان اندازه یا حتی بیشتر می توانند ایده پرور باشند. این تمرین به شما کمک می کند که در ضمن فعال کردن هر پنج حس، خاطراتی را که ممکن است در یک تصویر یا شی مخفی باشند کشف کنید و به ایده ها و داستان های دیگری تبدیل کنید.
- یک عکس را پیدا کنید و آن را از طریق صدا، بو، لمس و مزه توصیف کنید.
- لیستی از سؤالاتی را که ممکن است بخواهید از آن عکس بپرسید، بنویسید. این می تواند هر سؤالی باشد، "آیا او در آن کت گرمش است؟"، "چه کسی این عکس را گرفته است؟ "مجدداً هر پنج حس را در ذهن داشته باشید و یک به یک آن ها را در نظر داشته باشید.
- به سوالات پاسخ دهید. اگر جواب را نمی دانید، از خودتان چیزی بنویسید.
داستان گویی
یکی از مهمترین جنبه های داستان پردازی دراماتیک، کشمکش است. اگر همه چیز برای شخصیت شما به راحتی صورت گیرد، احتمالاً داستان بسیار کسل کننده ای خواهید داشت. به همین ترتیب اگر نویسنده جزئیات مشخصی در مورد شخصیت داستان و زندگی آنها به ما نداده باشد، خواننده نسبت به شخصیت داستان بی تفاوت خواهد بود و داستانی که می توانست واقعاً قوی باشد به یک متن بی روح و آکادمیک تبدیل می شود.
چک لیست ساختار داستان
با فرض اینکه شما برای داستان خود شروع، میانه و پایانی دارید و توضیحات شما از نظر حسی غنی و مملو از جزئیات خاص و منحصر به فرد است، اگر بتوانید به سؤالات زیر در مورد داستان خود پاسخ دهید، می توان گفت که داستان شما از نظر ساختاری نسبتاً در سطح مناسبی است.
- چه اتفاقی می افتد؟ سؤال ساده ای به نظر می رسد، اما یک تله بزرگ بر سر راه بسیاری از نویسندگان مبتدی، ایجاد یک اقدام معنی دار در درون داستان است. رویداد مهم و محوری چیست و چه تغییراتی به واسطه آن اتفاق می افتد؟
- چه چیزی در معرض خطر است؟ اگر یک میلیاردر 50،000 پوند را در قمار از دست بدهد اتفاق خاصی نمی افتد اما اگر مردی اجاره ماه بعد را بدون آگاهی همسرش از دست بدهد، برای اینکه همسرش متوجه نشود چه کار خواهد کرد؟
- کشمکش چیست؟ این ممکن است یک کشمکش "بیرونی" باشد ، همانطور که در سناریوی ذکر شده در بالا دیدیم، یا ممکن است "درونی" باشد - به عنوان مثال، وقتی مرد به جلسه هفتگی برای افراد معتاد به قمار می رود و به دلیل احساس شرم، از ذکر حادثه اجتناب می کند.
- این داستان متعلق به چه کسی است؟ شخصیت های اصلی چه کسانی هستند و داستان از زاویه دید کدام یک روایت شده است؟
- می خواهید خواننده با خواندن داستان چه احساسی داشته باشد؟ آیا داستان شما دارای طنز است یا از نظر عاطفی ناراحت کننده است؟ اطلاع از اینکه چه نوع داستانی می نویسید به شما کمک می کند تا به یک لحن ثابت برسید و خواننده را مجذوب کنید.
- داستان در چه بازه زمانی رخ می دهد؟ یک روز، یک هفته، یک ماه؟ یک عمر؟ از خود بپرسید که آیا تأثیر حادثه و بازه زمانی با هم مطابقت دارند یا خیر.
- آیا می توانید در یک جمله بگویید که داستان شما در چه مورد است؟
- شخصیت شما در پایان داستان چه چیزی را می آموزد؟ این ما را به سؤال اول برمی گرداند. شخصیت شما باید تغییر را تجربه کند. لازم نیست که این یک تغییر "اخلاقی" باشد. اما چیزی در مورد نحوه تفکر، دیدگاه نسبت به جهان یا محیط فیزیکی یا سبک زندگی آنها باید تغییر کرده باشد، هرچند این تغییر ظریف باشد.
برای مطالعه بیشتر می توانید مطالب سایت در زمینه شخصیت پردازی در رمان، فضاسازی در داستان، زاویه دید و شیوه های ایده پردازی در داستان را نیز در سایت بررسی کنید.
اگر نویسنده هستید و می خواهید داستان های خود را به اشتراک بگذارید سایت "فصل یک" این امکان را فراهم کرده است که با عضویت در سایت و ورود به پنل کاربری اقدام به نوشتن داستان خود کنید. آموزش عضویت در سایت و مراحل نوشتن داستان در این لینک توضیح داده شده است. لطفا قبل از نوشتن داستان خود قوانین و مقررات سایت را مطالعه فرمایید. برای خواندن داستان های کاربران سایت "فصل یک" به این لینک مراجعه کنید.
اگر مطالب ارائه شده برای شما مفید بود لطفا ما را از نظرات خود آگاه کنید.
مطالبی که در سایت "فصل یک" قرار می گیرند و همچنین امکانات سایت همه حاصل تلاش، صرف هزینه و وقت فراوان است. در صورتی که تمایل داشته باشید می توانید به سایت "فصل یک" به شیوه های مختلف یاری نمایید تا بتوانیم مطالب و امکانات بیشتری برای شما کاربران عزیز فراهم کنیم.
