خورشید

نامه‌ای آمد. داستانی ساخت، احساسی برافراشت. اما پشت واژگانش رازی بود که هیچ‌کس جز «او» از آن خبر نداشت. جایی در انتهای نامه‌ها، برای یک دوشیزه‌ی تمام‌عیار؛ او مرا خورشید صدا زد... خورشیدِ آقای آبی