جان دل

محبوب من
گرچه این شهر ویرانه شلوغ است
ولی
همه حواس من در پی چشمان توست
در این ویرانه شلوغ انچنان جای تو خالیست که موسیقی خیال بودنت مرا به شوق دیدارت
میدانی؟ تو همانی که من به دیدار تو بیمارم ...مرا با آغوشت دوا کن
جان دل ...
دل من تا حد درد دلتنگ توست
بیا و کمی با گل های خانه حرف بزن ...
هربار که غرق چشمانت زیبایت میشوم درمیابم در این سرزمین چیزی هست که ارزش شنیدن دارد.