اسمان نشینان:تعادل جادو یا عشق : (در قصر واکاندا)

رینوک کمی به اعمالش فکر کرد.....دچار تردید شد با خودش میگفت حرف هایش درست است شاید من هم مقصرم اما نمی توانم ساکورا را اینگونه تنها بگذارم. با نجات دادنش می توانم اشتباهاتم را جبران میکنم.

















رینوک: اری راست می گویی ، شاید من هم کمی مقصر ام اما تو باید زندگی کنی خانواده ات چشم انتظار تو را می کشند ، من میتوانم نجاتت دهم فقط کمی به من اعتمادکن.





























ساکورا خشمگین بود ، به رینوک به چشم دشمنش نگاه می کرد دیگر هیچ چیز برای او در زندگی اش مهم نبود





اول برادرانش را از دست داد دوم خانه اش را سوم مهم ترین دلیل زندگی اش که عبادت در معبد بود





تنها این جملات که اخرین حرف های برادرش بود در سرش میپیچید:











《شیطان موجودی است که خدا را پس میزند از هر موجودی که خلاف الهیون رفتار میکند دوری کن





هرچند که زیبا به نظر بیاید هرچند که قانع ات کند باز هم ماهیتش عوض نخواهد شد.》











ساکورا تصمیمش را گرفته بود ، هیچ چیز نمیتوانست نظرش را عوض کند ، رینوک کمی به جلو امد خواست دستش را بگیرد که ناگهان ساکورا اورا محکم هول داد





رینوک کمی به عقب رفت خوب که به چشمانش نگاه کرد احساس عجیبی به او دست داد .





رینوک دیگر ان نوری که در چشمان ساکورا میدید را نمیافت چهره اش سرد و بی روح بود ساکورا دیگر اشک نمیریخت . چشمانش مرده بود .کاملا بی حرکت .





رینوک کمی ترسید مکث کرد و بدون اینکه به او نزدیک شود گفت:











رینوک: ساکورا......حالت خوب است؟











ساکورا ارام جملات مبهمی را زمزمه میکرد











رینوک: ساکورا بلند تر حرف بزن ، نمی فهمم چه می خواهی بگویی











ساکورا اینبار کمی واضح تر گفت:











ساکورا: شیطان موجودی است که خدا را پس میزند ، از هر موجودی که خلاف الهیون رفتار میکند دوری کن هرچند که زیبا به نظر بیایند هرچند که قانع ام کند ماهیتشان هرگز عوض نخواهد شد.

















نگرانی رینوک بیشتر شد ، نمیتوانست بفهمد چه چیز باعث شده ساکورا اینگونه از هم بپاشد





در همین لحظه ساکورا سنجاق رسمی سوزنی شکل موهایش را باز کرد ، رینوک با تعجب به او نگاه میکرد





تیزی سنجاقش کمی انگشتان ساکورا را برید اما ساکورا هیچ اعتنایی نکرد خیلی ارام سنجاق را افقی در دستش نزدیک به سینه اش گرفت





رینوک هنوز نمی دانست چه اتفاقی در حال رخ دادن است





که ناگهان ساکورا با سنجاق در دستش گلوی خودش را برید .رینوک خشکش زد ، بدنش تکان نمیخورد ،











جراحت عمیق بود به قدری که خون گلویش روی صورت رینوک ریخت ، بدن ساکورا روی زمین افتاد خون لباس سنتی و زیبای سفیدش را گلگون کرده بود بدنش کمی تکان میخورد اما چشمانش هنوز هم مرده بودند .











رینوک روی دوزانویش افتاد چشمانش به بدن بیجان ساکورا خیره شده بود ، رینوک میتوانست بد ترین زخم ها را با جادویش شفا دهد اما نمیتوانست زخم هایی که دیگر کارشان از کار گذشته بود را درمان کند.

















اشک از چشمان ابی رنگ رینوک پایین می امد و صورت خونی اش را میشست .











رینوک: چرا؟ چرا انسانها اینگونه اند؟چرا انقدر ضعیف اند.











ناگاه اینانا بر بالین ساکورا ظاهر شد . بدون توجه به جنازه ی دخترک به رینوک گفت:

















اینانا: مشکل از تو نیست رینوک. خودش اینگونه خواست.











رینوک سرش را بالا کرد به اینانا چشم دوخت











رینوک: ایا حقیقت دارد که من باعث و بانی مرگ برادرانش شدم؟ و اینکه اگر من پایم را به اینجا نمی گذاشتم ان اهریمن اهالی را شکار نمی کرد؟

















اینانا با کمال خونسردی و لبخند همیشگی اش





گفت:











اینانا:البته که نه هیچ کدام اینها تقصیر تو نیست . از اولش هم شفای بیماران کار درستی بود ، این موضوع هم که تصمیم گرفتی اهالی را از معبد دور کنی تصمیم درستی بود ، ان اهریمن هم خواه و ناخواه روزی خودش را نمایان می کرد و برادران این دختر کشته می شدند . اما در رابطه با دخترک باید بگویم ان هم تقصیر تو نیست ، خودش اینگونه خواسته .











رینوک: اگر کمی عجله میکردم می توانستم نجاتش دهم











اینانا: واقعا اینگونه فکر میکنی؟ باشد بگزار بار دیگر امتحان کنیم.











رینوک بر میخیزد و میگوید:











رینوک: مگر نگفتی فقط ۲ فرصت به من میدهی؟











اینانا: تو میخواهی هر طور شده ان دختر را نجات دهی درست است؟











رینوک: اری











اینانا :پس دیگر حرفی نمیماند.











سپس اینانا بار دیگر سنگ را به دست میگیرد و زمان را به عقب باز میگرداند ، اینبار رینوک با عجله از حاله ی زمان خارج شد وبه طرف ساکورا شتافت . اینانا درون حاله نظاره گر همه چیز بود و با خونسردی به تلاش های رینوک برای قانع کردن ساکورا مینگرید.





رینوک باز هم موفق نشد اینبار ساکورا خودش را قربانی ان جن کرده بود ، رینوک سرافکنده بر گشت





اینانا بار دیگر بدون انکه رینوک چیزی بگوید زمان را به عقب برگرداند رینوک بار دیگر تلاش کرد حتی اینبار ان جن را کاملا از بین برد اما ساکورا به روش دیگری خودش را کشت. اینانا حتی بیشتر از ۱۰ بار زمان را به عقب برگرداند اما نتیجه اش باز هم یکسان بود





برای اخرین بار کاسه ی صبر رینوک لبریز شد دیگر ادامه نداد و نزد مادرش برگشت .























رینوک: مادر دلیل این کار ها چیست ؟چرا نمی توانم موفق شوم.؟











اینانا سنگ زمان را متوقف کرد زمان را به حالت اولش برگرداند ، ارام به طرف رینوک امد بر روی صورت خونی رینوک دستی کشید گرد و خاک روی لباس او که حاصل از بار ها نبرد با ان اهریمن بود را پاک کرد





به چشمان ابی رنگش نگاهی کرد ورینوک گفت:











رینوک:از اولش مگر نگفتی تنها ۲ فرصت به من میدهی پس چرا نظرت عوض شد؟

















اینانا:درست است ۲ فرصت به تو دادم ، اولین بار تو را به زمانی فرستادم تا قانعش کنی اما موفق نشدی دومین بار هم تو را به زمانی فرستادم تا از مرگ او جلو گیری کنی که باز هم موفق نشدی





دفعه های بعدی هم به تو اجازه دادم تا شانست را امتحان کنی تا خودت با چشمانت ببینی نتیجه تغییری نمیکند .او هر بار هم که تلاش کنی خواهد مرد.





پسرک عزیز تر از جانم ، مرگ او از اول هم تقصیر تو نبوده بلکه سرنوشتش است که اینگونه بمیرد.























رینوک سرش را پایین گرفت کمی اشک ریخت یکی از دستانش را جلوی صورتش گذاشت کمی بعد شروع کرد به خندیدن کرد .هم اشک می ریخت و هم مانند دیوانه ها میخندید . دستش را از صورتش برداشت و با نیم لبخندی روی صورتش به مادرش گفت؛:











رینوک:که اینطور ...... ، برای همین است که همیشه میگویی دلشکستگی از انسانها کار همیشگی ما است.











اینانا اینبار نفس سنگینی میکشد و با نیم لبخندی می گوید :











اینانا: اری











رینوک : برای چه مُرد؟











اینانا :سرنوشتش از قبل تایین شده بود ، اعتقادش به عقایدش زندگی اش را به پایان رساند اگر در ان لحظه می توانست بپذیرد هنوز امیدی به زنده ماندن دارد می توانستی کمکش کنی و هنوز شانسی برایش باقی می ماند.......انسانها اینگونه اند زمانی که بپذیرند دیگر امیدی برای زنده ماندن ندارند سرنوشت برایشان تصمیم میگیرد اما هر موقع که کم ترین امیدی برای زندگی کردن داشته باشند سرنوشتشان را خودشان به دست میگیرند .

















رینوک: از کی میدانستی تلاش هایم بی فایده هست؟











اینانا:از همان اول میدانستم .فقط برای اینکه حرف هایم را اثبات کنم تا تو هم نظاره گر باشی به اینجا اوردمت . رینوک تو هنوز خام هستی ، شناختن انسانها سالیان دراز زمان میبزد از تو میخواهم هر انقدر هم که انها قلب مان را بشکنند هر انقدر که انها ضعیف زندگی کنند باز هم تا زمانی که در قلب یک نفرشان روشنایی باشد عاشقانه به انها خدمت کنی.

















رینوک لبخندی زد دیگر بخاطر مرگ دخترک غمگین نبود ، در مقابل مادرش زانو زد ، یکی از دستانش را مشت کرد و بر روی قلبش گذاشت و گفت:











رینوک: سوگند به خالق هستی و کتاب مقدس





جهان که تا زنده ام پیرو راه مادرم، الهه ی تعادل بمانم.











اینانا لبخندی زد و گونه ی رینوک را نوازش کرد.

















اینانا : ، بیا به خانه برگردیم.

















اینانا برای بار دیگر همان وردی را که موقع امدن خوانده بود زمزمه کرد و در یک چشم بر هم زدن هردویشان در همان اتاق قصر پدیدار شدند.





________________________________________________



















 یکی از سر خدمتکار قصر از راه میرسد. (گابریل) در اتاق را نیمه باز میبیند نزدیک در میاید و ان را میکوبد .











اینانا: میتوانی داخل شوی











گابریل صدای ملکه را می شنود کمی متعجب میشود با خود میگوید مگر پرنس رینوک در اتاق نبود؟ کمی موهای موجدار و تا شانه اش را مرتب میکند و مثل همیشه بالبخند وارد میشود اما وقتی چشمانش به پرنس رینوک می افتد خشکش میزند به دستگیره ی در چفت میشود دست دیگرش را روی قلبش میگذارد و با حالتی وحشت زده میگوید :











گابریل : یا خود لوسیفر ......پرنس رینوک این دیگر چه سر و وضعی است ؟۱۵ دقیقه ی پیش که در خدمتتان بودم ؛تازه لباس های جدید خیاط را به تن کرده بودید .این خون بر صورتتان و لباس های پاره تان  از کجا پیدایش شد؟

















اینانا و رینوک به همدیگر نگاه میکنند و بعد به گابریل خیره میشوند و با صدای بلند میخندند .

















گابریل به سرعت خود را مرتب میکند و صدایش را صاف میکند و روبه ملکه میگوید:











گابریل: الیاحضرت بانوی من ، خوش امدید . توانستید پترای را بیابید تبریک میگویم ، راستی یادم امد جناب وزیر اعظم فلیکس در اتاق کارتان منتظر شماست.

















اینانا تک نگاهی به رینوک میاندازد و میگوید :











اینانا: در وقت ناهار هم را ملاقات میکنیم ، اکنون باید برم.