NOBODY

اینجا تمام نقاشی‌ها با خون رنگ می‌شوند...

محلی برای تخلیه پراکنده‌های ذهنی من. پیشنهاد ها و انتقادهاتون خوشحالم میکنه :)

چشم‌هایش تار می‌دیدند. فکش بی اختیار روی هم می‌خورد و صدای ساعت روی مغزش رژه می‌رفت. تیک، تاک- تیک، تاک- تیک، تاک- عقربه روی ساعت صفر درجا می‌زد.

یک داستان از شخصیتی معمولی. یک روز، یک شهر، یک شخص...

نمی‌توانست بایستد و جان دادن مردمش را ببیند؛ باید کاری می‌کرد...