من عصبانی هستم چون...
گاهی عصبانی هستم چون تو نیستی و من بی تو تنهایم...
گاهی عصبانی هستم چون تو نیستی و من بی تو تنهایم...
اینکه حرف هایت را در خودت ریختی چه حسی دارد ؟ من هم مانند تو هستم :) ....... میشه نظر بدی ؟
اگر جسم ناتوان است از پرواز کردن به دوردستها، فکر و خیال که رها آفریده شدهاست. برای دستیابی به آرامش، فکر کردن به دوستداشتنیها را تجویز نمودهاند. هرچند که خودم این نسخه را درمان قطعی برای رسیدن به آرامش نمیدانم اما نوشته زیر، قصه همین پرواز دادن خیال است به سوی نداشتههای دوستداشتنی. دوست ندارم وقت کسی را تلف کنم اما اگر لطف کنید و نوشته را بخوانید و نظرتان را درباره نوع نگارش و قابل فهم بودن نوشته اعلام کنید، خوشحال و سپاسگزار میشم?
"معجزه نزدیک است، با احتیاط ناامیدشوید." داستان مربوط به روزهای اول کروناست.خانواده ای که قبل از اعلام کرونا درگیر این بیماری شده بودند.مادر این خانواده که بیماری دیابت داره حال بسیار وخیمی پیدا میکنه و ادامه ماجرا...
پروانه های خشک شده ، از لا به لای کتاب شعر ، پرواز را از یاد بردند...